In het straatbeeld zie je steeds meer verharde voortuinen en bermen. Kunstgras valt volgens de stedenbouwkundige wetgeving onder 'verhardingen'.
Voor het aanleggen van 'verhardingen' zoals opritten, overwelvingen, zwembaden, zwemvijvers, siervijvers, terrassen, kiezelsteen, grind, ... is vaak een omgevingsvergunning vereist.
Men maakt meestal niet meteen de link, maar ook kunstgras wordt beschouwd als verharding.
Een verharding moet worden begrepen als een plaats waar, of datgene waarmee, iets verhard is. Verharding is dus niet het gevolg van het al dan niet waterdoorlatend zijn van het materiaal, maar wel van het feit dat de (natuurlijke) bodem op een kunstmatige manier wordt afgedekt.
Overmatige verhardingen leiden tot een groter risico op overstromingen, minder waterinfiltratie en wateropslag, hitteproblemen in stads- en dorpskernen, minder CO2-opslag door planten en bodem, en een verlies aan biodiversiteit. Het duurzaam omgaan met de omgeving staat dan ook voorop om een gezonde leefomgeving te realiseren en klimaatuitdagingen aan te gaan.
Het onvergund verharden is evenwel een stedenbouwkundig misdrijf waar het lokale handhavingsbeleid steeds zwaarder aan tilt omwille van de huidige klimaat- en waterproblematiek.
Voor meer info, neem contact op met de dienst omgeving via omgeving@bonheiden.be.
Bermen dan weer, zijn meestal een deel van het openbaar domein. Ze mogen dus niet zonder de toelating van de gemeente verhard worden.